Tak naprawdę tu są:)

Czasem odchodzą nasze anioły,

I nagle w miejscu staje czas,

A z nimi cząstka nas odchodzi

I wielki smutek marszczy twarz.

Czasem na chwilę gaśnie słońce,

Duszę wypełnia gęsty mrok,

Nikną nadzieje i marzenia

I w pustce ginie tęskny wzrok.

Czasem odchodzą dobrzy ludzie,

Co nam pomogli w życiu wiele

I próżno wtedy pytać Boga,

Czemu odchodzą przyjaciele.

Lecz oni ciągle przecież żywi,

Nadal wytrwale są wśród nas,

Ich dusze przy nas pozostały,

Tylko ich ciała zabrał czas.

Naturalny stan.

SZEŚĆ WIERSZY WADŻRY

Chociaż pojawiające się zjawiska
ukazują się jako różnorodność,
jednak ta różnorodność jest niedualna,
i z całej wielorakości
pojedynczych rzeczy,
żadnej nie można zamknąć w ograniczonym pojęciu.
Gdy nie wpadamy w pułapkę
stwierdzenia "to jest jak to" lub "jak tamto"
staje się jasne, że wszystkie przejawione formy
są aspektami nieskończonej bezforemności,
i będąc od niej nieoddzielne,
są same w sobie doskonałe.
Widząc, że od samego początku wszystko
jest samo z siebie doskonałe,
wyrzekamy się choroby dążenia
do osiągnięcia czegokolwiek,
po prostu pozostając w naturalnym stanie
takim jaki on jest,
wtedy przytomność niedualnej kontemplacji
bezustannie powstaje w spontaniczny sposób.

Do czego potrzebna nam wiedza...

Rozum głupca przetwarza filozofię w szaleństwo, naukę w zabobon a sztukę w zarozumialstwo, dlatego istnieją uniwersytety.

- Goerge Bernard Shaw