Rozdział IV
Definicja esencji
1
Tu się nie wzywa boga ani nie odżegnuje od boga;
jaki sens mają twoje ofiary, kwiaty, recytacje, kadzidła,
medytacje, tożsamość, forma, różnica?
jak można wielbić dobro?
2
Jestem nie tylko poza niewolą i wyzwoleniem,
poza czystością i nieczystością,
poza unią i rozłąką, ale jestem Tym oto -
wolnością nirwany, niezmierną jak niebo.
3
Jest prawdą, że wszystko stworzone,
jest również prawdą, że nic nie stworzone;
nigdy nie miałem żadnych wątpliwości.
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
4
Nie mam dystansu ani braku dystansu,
nie jestem podzielny ani niepodzielny,
nie jestem postacią ani bez postaci.
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
5
Nigdy nie odkrywałem żadnej wiedzy,
nigdy nie spojrzałem w twarz oświeceniu;
jakże mi mówić, że wiem albo nie wiem?
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
6
Nie jestem związany ani rozwiązły,
ani złączony ani rozłączony;
jestem bez religii, bez grzechu.
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
7
Nie mam przyjaciela ani wroga ani nawet obojętnego;
nie mam wodza ani poddanego;
jakże mi mówić, że coś dobre, coś innego złe?
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
8
Nie jestem wyznawcą ani bóstwem;
nigdy nic nie doradzam, nigdy nie praktykuję;
jestem naturą świadomości; jakże to opisać?
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
9
Nie ma nic, co pojmuje, nic do pojmowania,
nic takiego jak dom albo też bezdomność;
jakże mi mówić, że coś jest pustką, coś pełnią?
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
10
Nie ma nikogo kto rozumie i nic do rozumienia;
nie jestem ani przyczyną ani skutkiem.
Jak mówić, żem poznawalny lub niepoznawalny?
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
11
Nie ma nic, co dzieli, nic do podzielenia;
nie jestem wiedzącym ani tym, co wiedziane.
Jakże mi mówić o stawaniu się, o przemijaniu?
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
12
Nie jestem cielesny ani bezcielesny;
nie mam żadnej duszy, intelektu, zmysłów;
jakże mi mówić o więzi albo o braku więzi?
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
13
Jaźń mogę tylko napomknąć, tym niemniej
jest ukryta, tym niemniej - objawiona.
Jakże mi mówić, że jest inna albo identyczna?
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
14
Ani podbiłem zmysły ani ich nie podbiłem;
ani się powstrzymuję ani sobie folguję.
Przyjacielu, jakże mówić o sukcesie, o klęsce?
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
15
Nie mam żadnej formy, nie jestem bez formy;
niczego nie zaczynam, nie kontynuuję, nie kończę.
Przyjacielu, cóż mówić o mocy albo o słabości?
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
16
Mój synu, nie warzę nektaru ani też trucizny;
nie jestem śmiertelny ani nieśmiertelny;
jakże mi mówić, że coś jest złe a coś dobre?
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
17
Nie ma dnia ani nocy; nigdy nie medytuję,
nie czuwam, nie śnię, nie śpię, nigdy nie przemijam;
jakże mi mówić o transcendentalnym albo relatywnym?
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
18
Jestem poza jednią i poza wielością;
nie mam złudzeń, nie mam wolności od złudzeń;
jakże mógłbym zalecać rytuały, modlitwy?
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
19
Wiedz, jestem oświeceniem
wolnym od medytacji i braku medytacji.
Jakże mi mówić o unii lub o separacji?
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
20
Nie jestem uczonym ani nieukiem;
nigdy nie przestrzegam ciszy, nigdy nie płoszę ciszy.
Jakże mi mówić o rozumie, o potrzebie logiki?
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
21
Nie urodziłem się z matki i ojca, w rodzinie lub klanie,
jakże więc mógłbym umrzeć?
Jak mówić o przejrzeniu albo zaślepieniu?
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
22
Nigdy nie świecę ani nie przestaję świecić;
nigdy nie pojawiam się, nigdy nie zanikam.
Jakże polecać poranną albo wieczorną modlitwę?
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
23
Wiedz, bez wątpliwości, jestem bezgraniczny,
pamiętaj, jestem niepodzielny
i nieskazitelny.
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
24
Mój synu, odważny porzuca medytacje,
porzuca dobre uczynki, porzuca złe uczynki,
radośnie pije nektar porzucenia.
Jestem wolny, radosny, czysty jaki jestem.
25
W Jaźni nie ma zaklęć ani talizmanów;
nic do uczenia się, nic do studiowania.
W świadomości najwyższej Avadhoota pleciuga
śpiewa prawdę.
Taki jest oto Czwarty Rozdział o Esencji w świętym poemacie Avadhoota-Gita,
śpiewanym przez Śri Avadhoota Dattatreya, adresowanym do Śri Kartika Swami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz