Avadhoota Gita- rozdział 7

 

Rozdział VII

Nauka Osobistej Jaźni

1

Nagi albo ubrany w łachy zebrane po drodze;

na jego ścieżce nie ma śladu cnoty ani grzechu;

samotny w chatce, jednorodny w harmonii,

oświecony, niewinny.

2

Oczyszczony energią poza celem i bezcelowością,

uważny poza uwagą i brakiem uwagi,

przytomny poza przyzwoitością i nieprzyzwoitością

- jak Avadhoota mógłby brać udział w dyskusji?

3

Wolny od więzów nadziei, poza konwencją czystości,

który porzucił wszystko, który stał się wszystkim,

ten jogin jest Prawdą, oświecony mieszka

w absolutnej prostocie.

4

Gdzie miejsce na dyskusje o ciele i bezcielesności,

o zniewoleniu i wyzwoleniu?

tutaj jest Prawda sama w sobie, stała,

naturalna, nieskazitelna jak niebo.

5

Czy może istnieć piękne albo brzydkie

tam, gdzie jest tylko Prawda?

czy rozkosz zmysłów może być skończona

w Najwyższym, nieskończonym jak niebo?

6

Najwyższa Jaźń jedna i zawsze obecna jak niebo

jest Prawdą czystą i niepokalaną.

Gdzie tu miejsce na zmianę, przemianę,

wolę, niewolę, różnicę albo identyczność?

7

Tutaj jest Prawda absolutna co mieszka we wszystkim,

gdzie w niej miejsce na dumę, unię i rozłąkę?

Jeżeli jest tylko Najwyższe, w którym mieszka wszystko,

jakże mówić, że ma substancję lub, że bez substancji?

8

Tutaj jest Prawda absolutna co żyje we wszystkim

czysta i bezpośrednia jak niebo.

Gdzie miejsce na kojarzenie lub rozkojarzenie?

Jaki sens ma zabawa albo brak zabawy?

9

Oświecony jest poza jogą, poza oddzieleniem,

radosny poza radością i brakiem radości,

wędruje spokojnie przez ziemie, doświadcza

wewnętrznego szczęścia w swym wnętrzu.

10

Ten poza wiedzą i postrzeganiem, dualnością i unią,

jak może być tutaj wyzwolony?

Jakże ten naturalny, nieskazitelny, jednorodny Byt

może być wolny od pożądań? wolny od braku pożądań?

11

Jest niszczeniem zniszczalnego i niezniszczalnego,

jest szczęśliwym momentem poza szczęsnym i nieszczęsnym czasem.

Jest Prawdą wszędzie równą i obecną jak niebo.

Jakże może tu być coś przyjemnego? coś nieprzyjemnego?

12

Jest zawsze wszystkim - ze wszystkim albo bez niczego,

jest wszystkim - poza wszystkim, wolny od wszystkiego.

Gdzież mogłoby być miejsce na życie lub na śmierć dla Niego?

Cóż On ma wspólnego z medytacją? z brakiem medytacji?

13

Widzialne jest złudą jak miraż w pustyni.

Naprawdę jedynie istnieje Jedyny -

gotowy przyjąć formę,

jaką stworzy umysł.

14

On jest obojętny religijnej praktyce,

jak i obowiązkom oświecenia.

Cóż miałby począć z przywiązaniem? z brakiem przywiązania?

Jedynie wykształcony wyobraża sobie te sprawy.

15

W Jaźni nie ma zaklęć ani talizmanów;

nic do uczenia się, nic do studiowania.

W świadomości najwyższej Avadhoota pleciuga

śpiewa prawdę.

Taki jest oto Siódmy Rozdział o Nauce Osobistej Jaźni w świętym poemacie Avadhoota-Gita,

śpiewanym przez Śri Avadhoota Dattatreya, adresowanym do Śri Kartika Swami.